رابطه کارکرد خانواده و اختلال اضطراب اجتماعی با میانجگری کمرویی و دشواری در تنظیم هیجانی

اضطراب اجتماعی، یکی از انواع اختلالات اضطرابی است. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از موقعیت های اجتماعی که فکر می کنند ممکن است در آن رفتاری خجالت آور داشته باشند یا وضعیتی که فکر می کنند در آن مورد ارزیابی منفی دیگران قرار گیرند، می ترسند و سعی می کنند از آنها اجتناب کنند. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین کارکرد خانواده و اختلال اضطراب اجتماعی با میانجگری کمرویی و دشواری در تنظیم هیجانی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 500 دانش آموز دختر پایه اول دبیرستان های شهرکرد با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب و از نظر کارکرد خانواده، تنظیم هیجانی، اضطراب اجتماعی و کمرویی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل مسیر نمرات نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش نسبتا خوبی برخوردار است و مسیر کارکرد خانواده به کمرویی، کارکرد خانواده به دشواری در تنظیم هیجانی، کارکرد خانواده به اضطراب اجتماعی، کمرویی به اضطراب اجتماعی و دشواری در تنظیم هیجانی به اضطراب اجتماعی معنادار است. با در نظر گرفتن اثرات غیرمستقیم کارکرد خانواده بر اضطراب اجتماعی از طریق کمرویی و دشواری در تنظیم هیجانی، می توان گفت که ضریب اثر کارکرد خانواده از طریق کمرویی و دشواری در تنظیم هیجانی بر اضطراب اجتماعی معنادار است. با توجه به نتایج بدست آمده، می توان کمرویی و دشواری در تنظیم هیجانی را به عنوان یک میانجی مناسب در رابطه ی بین کارکرد خانواده و اضطراب اجتماعی در نظر گرفت.