بررسی رابطه بین اعتماد مردم به تلویزیون و احساس امنیت

رسانه و تلویزیون از جمله عرصه های مهمی هستند که بحث اعتماد اجتماعی در آنها به صورت جدی مطرح میشود؛ چرا که رسانه ها نمیتوانند در فضایی فارغ از اعتماد مخاطبان، دوام و قوام داشته باشند. این پژوهش در صدد است تا به بررسی رابطه بین اعتماد به تلویزیون و احساس امنیت مخاطبان بپردازد.افراد به واسطه اطلاعات دریافتی از رسانه، به ارزیابی محیط پیرامون خود می پردازند. یکی از مهمترین این تصورات که گربنر در نظریه کاشت رسانه ای از آن به عنوان یکی از بارزترین اثرات رسانه یاد کرده، احساس امنیت یا ناامنی است و این احساس با میزان اعتماد به رسانه رابطه دارد.
اعتماد عبارتست از تمایل فرد به قبول ریسک در یک موقعیت اجتماعی، که این تمایل مبتنی بر حس اطمینان به این نکته است که دیگران به گونه ای که انتظار می رود عمل می نمایند.
این تحقیق با استفاده از روش پیمایش بر روی 400 شهروند تهرانی انجام شد و از تحلیل رگرسیون جهت آزمون فرضیات تحقیق،بهره گرفته شد.
نتایج تحلیل رگرسیونی و همچنین محاسبه اثر کل متغیرها بر روی متغیر وابسته نشان می دهد که متغیر اعتماد به تلویزیون با دارا بودن اثر کل به اندازه(15.)در تبیین واریانس متغیر احساس ناامنی، از بیشترین قدرت تبیینکنندگی برخوردار است. در رتبه دوم، صحت اخبار و برنامه های تلویزیون قرار دارد. بعد از صحت اخبار و برنامه های تلویزیون، متغیر بی طرفی تلویزیون با اثر کل به اندازه(02.) در رتبه سوم قرار دارد.