بررسی «مبانی تفسیر روایی»

تفسیر روایی، گونه ای از تفسیر قرآن است که مبتنی بر احادیث (آثار) نقل شده از پیامبر(ص) و مطالب صحابه و بنا به قولی تابعین است و نیز روش تفسیری در میان امامیه که مبتنی بر احادیث تفسیری پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) است. تفسیر روایی با نام هایی هم چون تفسیر نقلی، تفسیر ماثور و تفسیر اثری نیز شناخته می شود. به لحاظ تاریخی، تفسیر روایی از جمله کهن ترین گونه های تدوین یافته تفاسیر است. منظور از تفسیر روایی در این کتاب، این است که به وسیله روایت به معنی و مراد آیه برسیم، با قطع نظر از اینکه منابع دیگر برای تفسیر وجود دارد یا ندارد، و درواقع، تفسیر روایی به معنی عام آن مورد نظر است. تفسیر روایی به معنای خاص آن که در آن روایات نقش انحصاری را در تفسیر قرآن ایفا کند، به نحوی که هیچ منبع نقلی و عقلی واقعا توانایی تفسیر آن را نداشته باشدف در جای دیگری باید واکاوی شود و به تحقیق مستقل نیاز دارد.