تاثیر سبک های تربیتی والدین بر انجام اعمال عبادی فرزندان

یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی، خانواده است که تاثیری عمیق بر تربیت معنوی و دینی فرزندان دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی شیوه فرزندپروری والدین و تاثیر آن بر چگونگی انجام اعمال عبادی دانش آموزان دختر سوم راهنمایی است. پژوهش از نوع توصیفی–تفسیری است که با استفاده از روش کمی و کیفی (آمیخته) انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل، دانش آموزان دختر سال سوم راهنمایی شهر تهران و مادران آن ها است که در بخش کمی پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و در بخش کیفی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. حجم نمونه در بخش کمی پژوهش 70 دانش آموز و در بخش کیفی 18 دانش آموز (دختر) و مادران آن ها بود که در مجموع 36 نفر می شدند. در بخش کمی با ارائه پرسش نامه استاندارد شده بامریند به نوجوانان، سه شیوه فرزندپروری مقتدر، سهل گیر و مستبد که توسط والدین اعمال می شود تعیین شد. در بخش کیفی پژوهش مصاحبه عمیق انجام شد. یافته ها تجزیه و تحلیل، مقایسه و نتیجه گیری شد. نتایج نشان داد که تعداد نوجوانان دارای والدین سهل گیر بیشتر از والدین مقتدر و مستبد بودند. هم چنین نوجوانان دارای والدین مقتدر از نظر انجام عبادات در وضعیت مطلوب تری نسبت به نوجوانان دارای والدین مستبد و سهل گیر بودند. بدین معنا که رفتار و عملکرد درست والدین مقتدر توانسته الگوی خوبی برای فرزندان باشد. در میان اعمال عبادی، تمامی نوجوانان در مرتبه نخست، به روزه های ماه رمضان، در مرتبه دوم، خواندن نماز و در مرتبه سوم به قرائت قرآن توجه داشتند. ایشان در انجام اعمال عبادی به جز تاثیر خانواده بر تاثیر معلمین درس مطالعات دینی، برنامه های مذهبی مدارس، دوستان و اقوام و مطالعه کتاب نیز اشاره نمودند.