بررسی اثر نانوبلوری سازی بر تغییر خواص پوشش اکسیداسیون پلاسمایی الکترولیتی آلیاژ AZ31B

در تحقیق حاضر اثر عملیات ساچمه زنی شدید برروی فرآیند پوشش دهی اکسیداسیون ریز جرقه آلیاژ B31MgAZ بررسی شده است. از سوسپانسیون نانوذرات تیتانیا استفاده شده تا اثر فرایند برروی جذب این نانوذرات و خواص پوشش ارزیابی شود. استفاده از سایش ساچمه زنی شدید با افزایش انرژی سطح و واکنش پذیری زیرلایه، انرژی جرقه زنی را کاهش و تعداد جرقه ها را افزایش می دهد. بطور کلی جذب نانوذرات در نمونه ها ابتدا کم بوده و با گذشت زمان افزایش می یابد این موضوع باعث می شود رشد و سطح حفرات کاهش پیدا کرده که بروی زاویه تر شوندگی و زبری موثر است از سوی دیگر باعث می شود واکنش مذاب با الکترولیت کاهش پیدا کرده و عناصر کمتری از آن به اکسید وارد می شوند. کلیه نمونه ها از لحاظ تر شوندگی آبدوست بوده و زاویه تر شوندگی در محدوده ای کوچک تحت تاثیر حفرات، جذب نانوذرات و زبری سطح تغییر می کند. مقاومت خوردگی لایه اکسیدی اصولا تحت تاثیر سایز و دانسیته حفرات و همچنین ضخامت لایه اکسیدی می باشد. با توجه به اینکه پیش فرایند ساچمه زنی می تواند باعث کاهش سطح حفرات شود و مقاومت خوردگی را بهبود دهد استفاده از نانوذرات اگرچه قطر حفرات را کاهش می دهد اما بدلیل کاهش ضخامت و نرخ رشد مقاومت به خوردگی را کاهش می دهد. بنابراین بهترین نتیجه از لحاظ مقاومت به خوردگی در نمونه ساچمه زنی شده و پوشش دهی شده در الکترولیت فاقد نانوذرات بدست آمده است.