رابطه ی بین سرزندگی تحصیلی، هدف های پیشرفت و جهت گیری های انگیزشی با خودکارآمدی خلاق دانشجویان دانشگاه جندی شاپور اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی سرزندگی تحصیلی، هدف های پیشرفت و جهت گیری های انگیزشی با خودکارآمدی خلاق در دانشجویان دانشگاه جندی شاپور اهواز بود. آزمودنی ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جامعه ی آماری شامل 1699 نفر از دانشجویان در سال تحصیلی 1393-1394 بودند که 200 نفر از آنها بر اساس جدول کوکران انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش نامه های خودکار آمدی خلاق (CSEQ)، پرسش نامه ی سرزندگی تحصیلی، مقیاس هدف های پیشرفت (AGOS) و مقیاس جهت گیری انگیزشی بودند. در پژوهش حاضر پایایی پرسش نامه های مذکور با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب: 66/0، 79/0، 72/0 و 67/. می باشد. جهت بررسی آزمون روابط بین متغیرها ازSpss-16 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هدف تبحرگرا، هدف عملکردگرا، انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و سرزندگی تحصیلی با خودکارآمدی خلاق رابطه ای معنادار وجود دارد. در ضمن نتایج نشان داد که هدف تبحرگرا، هدف عملکردگرا، انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و سرزندگی تحصیلی می تواند به عنوان یک عامل در تعیین خودکارآمدی خلاق در نظر گرفته شود. هم چنین، نتایج تحلیل رگرسیون به روش ورود هم زمان نشان داد که متغیرهای پیش بین 41 درصد از خودکارآمدی خلاق را تبیین می کند. در نتیجه می توان گفت که سرزندگی تحصیلی، هدف های پیشرفت و جهت گیری های انگیزشی تا حدودی پیش بینی کننده ی خودکارآمدی خلاق هستند.