محمد خواری(1)؛ مقلد یا نوآور

متون ادبی پا به پای گذشت زمان، هم به جهت آراستگی و پیراستگی های زیباشناختی خود و هم به جهت تاثیر بر مخاطب، از مباحث و موضوعات مطرح شده در علوم بلاغت تاثیر پذیرفته اند. بنابراین طبیعی است آثاری که پدید آمده است، برخی به طور مستقل به علوم بلاغی پرداخته و دسته ای نیز در ضمن مطالب خود در حوزه های گوناگون، گوشه چشمی نیز به بلاغت و عناصر زیبایی و زیباسازی در کلام و سخن داشته اند. «جلالیه در علم مکاتبه»، برآمده طبع استوار و سلیم « محمدبن علی ناموس خواری» در زمره این گونه نوشته ها است. «محمدبن علی ناموس خواری» از منشیان و کاتبان قرن هشتم دربار ایلخانان مغول، از جمله نویسندگانی است که در تالیف خود که در باب علم کتابت و نامه نگاری است، طی مبحثی نظری، علوم بلاغی لازم، جهت امر کتابت را بیان کرده است. نویسندگان در این مقاله می کوشند تا علاوه بر بیان اندیشه های «ناموس خواری» در زمینه بلاغت، میزان تقلید یا نوآوری های وی را نسبت به علمای این حوزه تا عصر مولف بررسی کنند.