بررسی بیان مارکر CD8 و تکثیر لمفوسیت های خون محیطی زنان چندزا در مجاورت و هم کشتی سلول های توموری پستان، لاین MDA-231 و MCF-7 و مقایسه آن با زنان بدون فرزند

شیوع کمتر وقوع و متاستاز سرطان پستان در مادران چندزا، این نظریه را همراه نمود که وقوع میکروکایمریسم می تواند دلیل این پدیده باشد. لذا در مطالعه حاضر به منظور ارزیابی پاسخ های سلولی تک هسته ای های خون محیطی در مجاورت لاین های توموری سرطان پستان، اقدام به اجرای یک مدل هم کشتی در شرایط آزمایشگاهی گردید.
به کمک گرادیان فایکول (1077)، تک هسته ای های خون محیطی 48 نفر از زنان چندزا و بدون فرزند جداسازی و تخلیص گردید. به کمک سیستم ترانس ول، کشت لاین های توموری پستان MDA-231 و MCF-7 در مجاورت تک هسته ای ها صورت پذیرفت. تکثیر لمفوسیتی و نیز ایمونوفنوتایپینگ آن ها به لحاظ تعیین درصد لمفوسیت های CD3+ و CD8+ به ترتیب به کمک روش های BrdU و فلوسایتومتری در دو بازه زمانی 48 و 72 ساعت پس از هم کشتی انجام گرفت.
میانگین میزان تکثیر لمفوسیتی در گروه چندزا نسبت به گروه بدون فرزند، بالاتر و از نظر آماری در 48 ساعت و در 72 ساعت معنادار بود (001/0p<). همچنین مقایسه تکثیر لمفوسیت های مادران مولتی پار در مقابل لاین های MCF-7 (026/0=p) و MDA-231 (001/0>p) در مقایسه با زنان بدون فرزند نتایج معناداری را نشان داد. تعیین درصد جمعیت لمفوسیت های سایتوتوکسیک (CD3+ CD8+) تفاوت معناداری را بین دو گروه تحت بررسی نشان نداد (603/0=p).
پاسخ های ایمنی سلولی مادران چندزا در مقابل هم کشتی با لاین های توموری، در مقایسه با زنان بدون فرزند، تفاوت آشکاری دارد که می تواند منجر به مقاومت آن ها در برابر تومورهای پستان باشد. این پدیده می تواند به دلیل میکروکایمریسم های در طول بارداری باشد. نتیجه گیری درباره ارتباط سرطان پستان و بارداری، نیازمند بررسی پاسخ های ضد توموری تکمیلی با حجم نمونه بیشتر می باشد.