پلی مورفیسم مولکول HLA-E در بیماران تالاسمی در ایران

از آنجایی که میانکنش HLA-E بیان شده در سطح سلول های هدف با رسپتور مهاری CD94/NKG2 سلول های NK نقش مهمی را در تنظیم ایمنی ذاتی علیه عوامل پاتوژن ایفا می کند، بیان متفاوت مولکول HLA-E در سطح سلول در نحوه مقاومت میزبان به ویروس ها و همچنین پاسخ به درمان واجد اهمیت می باشد. بنابراین پژوهش کنونی با هدف بررسی فراوانی ژنوتیپ های مختلف مولکول HLA-E در بیماران تالاسمی ماژور که اغلب در معرض خطر عفونت های منتقله از راه انتقال خون می باشند، انجام گردید.
پژوهش انجام شده از نوع مقطعی بوده که نمونه گیری به صورت تصادفی بر روی 104 بیمار تالاسمی ماژور مراجعه کننده به درمانگاه تالاسمی بزرگ سالان انتقال خون تهران بین سال های 1392 تا 1394 انجام شد. DNA استخراج شده از نمونه های خون بیماران با روش واکنش زنجیره پلیمراز- پرایمر مختص سکوانس (Sequence-Specific Primer Polymerase Chain Reaction، SSP-PCR) مورد آنالیز قرار گرفت. همچنین جهت تایید نتایج، محصولات از نظر تعیین توالی DNA بررسی گردیدند.
از مجموع بیماران، 49 مرد با فراوانی نسبی 1/47% و 55 زن با فراوانی نسبی 9/52% بودند. بیماران در محدوده سنی 16 تا 43 سال با میانگین سنی 03/31 و انحراف معیار 7/4 قرار داشتند. فراوانی نسبی ژنوتیپ HLA-E*01010103 (4/%64) به طور معناداری (001/0P=) بیشتر از ژنوتیپ های HLA-E*01010101 (4/%15) و HLA-E*01030103 (2/%20) بوده در حالی که تفاوتی بین فراوانی نسبی آلل های HLA-E*0103 (4/%52) و HLA-E*0101 (6/%47) وجود نداشت.
فراوانی ژنوتیپ HLA-E*01010103 به صورت معناداری بیشتر از سایر ژنوتیپ های HLA-E بوده در حالی که بین فراوانی آلل های HLA-E*0103 و HLA-E*0101 تفاوت معناداری وجود نداشت.