مطالعه اثرات هیستوپاتولوژیک آلاینده های آلی (نفتالن و بوتاکلر) بر گناد نر و (Carassius auratus) ماده ماهی حوض

امروزه سیستم تولیدمثلی ماهیان به عنوان یک مدل با ارزش جهت بررسی اثرات قابل ملاحظه ترکیبات برهم زننده اندوکرینی مورد توجه است. این مطالعه نیز به اثرات هیستوپاتولوژیکی نفتالن و بوتاکلر بر بافت گناد نر و ماده ماهی حوض به عنوان مدل زنده مناسب می پردازد. بدین منظور ماهیان سالم از مرکز پرورش ماهی تهیه شده، پس از یک هفته سازگاری با شرایط آزمایشگاهی، به مدت 15 روز در معرض نفتالن به میزان 0/28 قرار داده شدند. سپس بافت بیضه و تخمدان در بوئن فیکس μL/L 200 و بوتاکلر ٪ 60 به میزان μg/L شد و پس از طی مراحل معمول بافتشناسی، از آنها برش های 6 میکرونی تهیه و به روش هماتوکسیلین ائوزین رنگآمیزی شد. مهمترین تغییرات قابل مشاهده در بافت بیضه شامل دژنره شدن سلول های زاینده، تکثیر و هیپرتروفی سلولهای سرتولی، توسعه بافت همبند و فیبروزه شدن بافت بیضه، ممانعت از توسعه لوله های اسپرمساز، مشاهده لوله های منی ساز پر از اسپرم های رسیده (در تیمار نفتالن) و لوله های منی ساز فاقد اسپرم (در تیمار بوتاکلر). این علائم به طور عمده در گروه شاهد مشاهده نشدند. مشاهدات میکروسکوپ نوری نشان داد که در تخمدان نمونه های شاهد، اووسیت های مراحل پیش زرده سازی و کورتیکال قشری به نسبت تقریبا برابر وجود داشت، اما در تیمار نفتالن بیشتر اووسیت های تخمدان در مرحله پیش زرده سازی قرار داشتند و هنوز وارد مرحله بعدی نشده بودند. در تیمار بوتاکلر بخش اعظم اووسیت ها در مرحله دورهستکی و کورتیکال قشری قرار داشتند. در مجموع میتوان بیان کرد که برهم زننده های اندوکرینی توانایی تغییر در مراحل مختلف رشد گناد و مراحل تکوینی گامت ماهی نر و ماده را دارند.