مقایسه قدرت عضلانی و دامنه حرکتی اندام تحتانی در افراد با و بدون سندروم فشار داخلی تیبیا و ارتباط آن با پاسچرپا

یکی از شایع ترین آسیب های ناشی از پرکاری، درد ساق می باشد که در قسمت قدام ساق، حین دویدن بروز می کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه قدرت عضلانی و دامنه حرکتی اندام تحتانی در افراد با و بدون سندروم فشار داخلی تیبیا و ارتباط آن با پاسچرپا می باشد.
نمونه آماری این تحقیق را30 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه گیلان، شامل 15 آزمودنی مبتلا به سندروم فشار داخلی تیبیا و 15 آزمودنی سالم را تشکیل داد. به منظور ارزیابی وضعیت پوسچر پای ورزشکاران مبتلا به سندروم فشار داخلی تیبیا از شاخص پاسچر پا استفاده شد. همچنین، قدرت ایزومتریک و دامنه حرکتی اندام تحتانی به وسیله دینامومتر و گونیامتر یونیورسال اندازه گیری شد.
در ابتدا نتایج ارتباط بین پوسچر پا با میزان سندروم فشار داخلی تیبیا نشان داد، پوسچر پای متداول افراد دارای سندروم فشار داخلی تیبیا، پرونیشن (7/46) درصد بوده است (02/0= P). نتایج دیگر این تحقیق نشان داد، تفاوت معنی داری در قدرت عضلات ابداکتور، اداکتور ران و دورسی و پلانتار فلکسور مچ پا، بین دوگروه دارای سندروم فشار داخلی تیبیا و کنترل وجود دارد (05/0≤ p). بطوریکه قدرت عضلات اداکتور ران (022/0= P ) و پلانتار فلکسور مچ (020/0=P ) درگروه دارای سندروم فشار داخلی تیبیا، قوی تر از عضلات اداکتور ران و پلانتار فلکسور مچ پای گروه کنترل ولی قدرت عضلات ابداکتور ران (018/0= P) و دورسی فلکسور مچ (046/0= P)درگروه دارای این سندروم، ضعیف تر از عضلات ابداکتور ران و دورسی فلکسور مچ گروه کنترل بودند. دیگر بررسی ها نشان داد که تفاوت معنی داری در دامنه حرکتی چرخش خارجی ران و پلانتار فکسور مفصل مچ پا بین دو گروه دارای سندروم فشار داخلی ساق با گروه کنترل وجود دارد (05/0≤ p) و گروه دارای سندروم، دامنه چرخش به خارج ران (011/0= P) و پلانتار فلکسور (003/0P=) بیشتری نسبت به گروه کنترل دارند. تفاوت معنی داری در دامنه چرخش داخلی ران، اینورشن، اورشن و دورسی فکشن مچ پا بین دوگروه یافت نشد (05/0≥ P).
با توجه به نتایج این پژوهش، استفاده از برنامه های تمرینی مناسب برای بهبود قدرت و انعطاف پذیری عضلات و مفاصل اندام تحتانی، می تواند منجر به پیشگیری از ابتلا به سندروم فشار داخلی تیبیا شود.از طرفی مشاهده شد پرونیشن پا می تواند از عوامل مهم بروز سندروم فشار داخلی تیبیا باشد. بنابراین، به مربیان پیشنهاد می شود، در خصوص این ناهنجاری اصلاحاتی مانند استفاده از نوارهای ضد پرونیشن وکفی های مخصوص بیاندیشند.