اثرات و عوارض tDCS در اختلالات حرکتی کودکان و نوجوانان

مطالعات زیادی در موردتاثیر تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم در بیماری های مختلف در افراد بزرگسال انجام شده است اما در گروه کودکان و نوجوانان به دلیل نگرانی های استفاده از این تحریک، مطالعات کمتری انجام شده است و مطالعات محدودی در سال های اخیر به بررسی اثرات این تحریک در این گروه پرداخته اند.
هدف از این مقاله بررسی تاثیر تحریک الکتریکی مغز در اختلالات حرکتی کودکان و نوجوانان و همینطور بررسی عوارض ناشی از تحریک در این گروه می باشد.
این مقاله مطالعه ای مروری است که درآن باجمع آوریاطلاعاتازطریقجستجودرمنابع جستجویChocrane،google scolar، Springer، PubMed، Ovid، Science Directاز سال 2000تا سال 2015 انجام شد و مطالعاتی که اثر و عوارض تحریک الکتریکی مغز از طریق جریان مستقیمرا دراختلالاتحرکتی کودکان و نوجوانان بررسی کرده بودند ، مورد مطالعه و بررسیقرار گرفتند.
از بین 162 مطالعه یافته شده در نهایت با توجه به معیار های ورود و خروج تنها 9 مطالعه باقی ماندند. تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم همراه با درمانهای دیگر نظیر فیزیوتراپی معمول ،تردمیل و واقعیت مجازی در کودکان و نوجوانان در اندام تحتانی موجب بهبود تعادل و عملکرد راه رفتن و در اندام فوقانی کاهش اسپاستی سیته میگردد.در این مطالعات تنها اثرات سوء جزئی نظیر قرمزی ، سوزش و خارش پوست و گاه اختلال گذرای خلق گزارش شده است.همینطور این جریان نه تنها موجب تشنج نمیشود، بلکه بعنوان یک روش درمانی تشنج میتوانداستفاده شود .
این جریان در کودکان غیراز سوزش و خارش و تغییرخلق به صورت گذرا،لااقل در کوتاه مدت اثرات نامطلوب دیگری ایجادنمی کند . همینطور وقتی این جریان با روش های درمانی دیگر مورد استفاده قرار گیرد می تواند موجب ایجاد اثرات مفید درمانی در کودکان و نوجوانان دارای اختلال حرکتی گردد.