بررسی ارتباط پارگی زودرس پرده های جنینی و ابتلاء به توکسوپلاسما گوندی در زنان باردار با زایمان زودرس

ابتلاء به توکسوپلاسموزیس در بارداری دارای عوارض بالینی شامل سقط های خود به خودی، زایمان زودرس، مرده زایی و ناهنجاری های جنینی است. با توجه به اینکه پارگی زودرس پرده ها عامل اصلی زایمان زودرس می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ابتلاء به این انگل و پارگی زودرس پرده های جنینی انجام شد.
این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1395 بر روی 150 مادر باردار که جهت زایمان به بیمارستان امام خمینی اهوازمراجعه کرده بودند، انجام شد. 50 مادر باردار با زایمان زودرس و پارگی زودرس پرده های جنینی به عنوان گروه مورد و 100 زن باردار با زایمان زودرس و پرده های جنینی سالم (پس از تکمیل پرسشنامه و معاینه) به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. آنتی بادی IGG و IGM ضد توکسوپلاسما به روش الیزا در مادران دو گروه اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های کای دو، رگسیون لوجستیک، تی مستقل و آزمون من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
وجود آنتی بادی توکسوپلاسما IGG در زنان باردار با زایمان زودرس و بدون پارگی پرده های جنینی 51% و آنتی بادی IGM در این گروه 3% بود. مقادیر فوق در زنان باردار با زایمان زودرس 42% و با پارگی پرده های جنینی 4% بود. بر اساس آزمون کای دو، ارتباط معنی داری میان پارگی پرده های جنینی و ابتلاء به توکسوپلاسموزیس وجود نداشت (05/0p˃).
این مطالعه نشان داد که میان آلودگی با توکسوپلاسما و پارگی زودرس پرده های جنینی ارتباطی وجود ندارد. بنابراین تاثیر توکسوپلاسما در ایجاد زایمان زودرس احتمالا با مکانیسم هایی غیر از پارگی زودرس پرده های جنینی می باشد.