بررسی میزان تاثیرکارگاه آموزشی مهارت های ارتباطی بر مولفه های فرسودگی شغلی، در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران

پژوهش حاضر باهدف بررسی میزان تاثیر کارگاه آموزشی مهارت های ارتباط موثر بر مولفه های فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است.
این پژوهش یک مطالعه مداخله ای روی 107 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ایساده از بین بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت و شرکت کنندگان به روش تصادفی به دو گروه مداخله و غیر مداخله تقسیم شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه ی دو قسمتی متغیرهای زمینه ای و فرسودگی شغلی مسلچ (MBI) را تکمیل کردند. سپس گروه مداخله در کارگاه آموزشی مهارت های ارتباط موثر شرکت داده شدند. سه ماه پس از آموزش، مجددا شرکت کنندگان پرسشنامه ی فرسودگی شغلی را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با نرم افزار 18 Spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
نتایج حاصل از آزمون های آماری t زوجی در گروه مداخله، قبل و بعد از آموزش نشان داد که در میانگین نمره مولفه خستگی عاطفی در مقیاس فراوانی (008/0>p ) و شدت (001/0> p) و همچنین میانگین مولفه مسخ شخصیت در مقیاس شدت (03/0> p) تفاوت معنی دار آماری وجود دارد. همچنین میانگین نمره هر سه مولفه فرسودگی شغلی در هر دو زیر مقیاس فراوانی و شدت، در هر دو گروه مداخله و غیر مداخله بعد از آموزش اختلاف معنی دار آماری داشته است (05/0> p) که نشان دهنده تاثیر گذاری دوره آموزشی بر فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان می باشد.
با آگاهی از تاثیرگذار بودن دوره آموزشی مهارت های ارتباط موثر بر مولفه های فرسودگی شغلی، می توان برای برنامه های پیشگیری و ارتقاء سلامت در پرستاران استفاده کرد.