تاثیر سایکوسل بر صفات مورفولوژیک، درصد ازت و پتاسیم در شرایط تنش خشکی گیاه ریحان

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر سایکوسل بر صفات مورفولوژیک، درصد ازت و پتاسیم گیاه ریحان در شرایط تنش خشکی انجام شد. طرح در سال زراعی 90- 1389 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنرکرمان، به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. کرت اصلی، رژیم آبیاری در سه سطح (100، 75و 50 درصد نیاز آبی گیاه)، کرت فرعی، محلول پاشی با سایکوسل در پنج سطح (صفر (شاهد)، 500، 1000، 1500، 2000 میلی گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد سایکوسل باعث کاهش ارتفاع گیاه شد. کم ترین ارتفاع (با 55/58درصد کاهش نسبت به تیمار شاهد) به تیمار 2000میلی گرم در لیتر سایکوسل تعلق داشت. با افزایش سایکوسل، درصد نیتروژن افزایش یافت. بیش ترین درصد نیتروژن (48/0درصد)، در گیاهان تحت تیمار 50درصد نیاز آبی در 2000میلی گرم در لیتر سایکوسل مشاهده شد. بیش ترین درصد پتاسیم (26/2درصد) مربوط به گیاهان تحت تیمار 100درصد نیاز آبی و 2000میلی گرم در لیتر سایکوسل بود. با زیاد شدن غلظت سایکوسل شاخص سطح برگ گیاه کاهش یافت. کم ترین شاخص سطح برگ مربوط به تنش 50درصد خشکی همراه با غلظت 2000میلی گرم در لیتر سایکوسل بود. در تمام گیاهان تحت تنش، محلول پاشی ، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی را افزایش داد. با توجه به نتایج این طرح می توان گفت، استفاده از کند کنند گان رشد به مصرف بهینه آب کمک کرده و می توان در مواجه با بحران کم بود آب در بخش کشاورزی از آن ها کمک گرفت.