تحلیل نمادهای پایداری در شعر صالح محمود هواری

یکی از شیوه های پیچیده تفکر و بیان معانی، نماد است. این شیوه نقش مهمی را در آفرینش آثار ادبی و بیان اندیشه های ناگفتنی شاعر ایفا می کند. ریشه چنین رویکردی، در اوضاع سیاسی و اجتماعی موجود و تجربه های شخصی شاعر و گرایش های فکری و فلسفی او نهفته است. هواری (1938 ت) شاعر معاصر فلسطین است و شعر او فرزند پایداری در سرزمین های اشغالی که با اوضاع و احوال جاری آن پیوند مستقیمی دارد. او با توجه به اوضاع پیرامونی و اختناق حاکم، از نماد برای بیان درد و رنج مردم فلسطین و اندیشه های پایداری خود بهره برده است. در پژوهش حاضر، با استفاده از روش استقرایی و تحلیلی، عناصر نمادین در سه دیوان مرایا الیاسمین (1998)، ماقاله الغیم للشجر (2000)، لاتکسر النای (2006) بررسی شده است. این نمادها در هشت عنوان دسته بندی و دلالت های معنایی و مضامین مربوط در قالب جدول هایی به طور مستند ارائه شده است. نتایج یافته ها نشان می دهد که نمادهای شاعر، اغلب دو مفهوم کلی را افاده می کند: 1. اشغال سرزمین و ملزومات آن؛ 2. ایستادگی و مقاومت با تمام امکانات.