تعیین حساسیت و حداقل غلظت مهارکنندگی رشد یرسینیا نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام

بیماری های روده ای سالانه سبب مرگ بسیاری از کودکان زیر 5 سال می شوند و گونه های یرسینیا یکی از عوامل ایجادکننده اسهال در کودکان هستند. وجود سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها از مشکلات درمانی این گروه از باکتری هاست.
مطالعه به منظور تعیین میزان حساسیت و حداقل غلظت مهارکنندگی یرسینیا نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1393 بر روی 50 سوش یرسینیا شامل 39 سوش جدا شده از منابع مختلف انسانی، محیطی و غذایی ایران و 11 سوش انستیتو پاستور پاریس در دمای 27 درجه سانتی گراد انجام شد. تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی رشد بر روی سه آنتی بیوتیک آمپی سیلین، سفازولین و سفوتاکسیم با استفاده از روش تهیه رقت در لوله انجام و داده ها براساس نتایج سوش های شاهد بررسی شد.
در بین سه آنتی بیوتیک مورد مطالعه پایین ترین حداقل غلظت مهارکنندگی %50 و %90 برای سفوتاکسیم به دست آمد (حداقل غلظت مهارکنندگی %50، کم تر یا مساوی با 0/125 میکروگرم بر میلی لیتر و حداقل غلظت مهارکنندگی %90، کم تر یا مساوی 0/5 میکروگرم بر میلی لیتر). تمامی گونه ها (%100) نسبت به آمپی سیلین مقاومت نشان دادند و درمورد سفازولین نیز حساسیت بسیار کمی دیده شد.
با توجه به یافته ها، به نظر می رسد آنتی بیوتیک سفوتاکسیم در مقایسه با سفازولین و آمپی سیلین، علیه گونه های یرسینیا موثرتر است.