تاثیر طولانی مدت تمرینات تناوبی با شدت بالا و ترکیبی بر پارامترهای انعقادی و فیبرینولیز خون در مردان جوان سالم غیرورزشکار

براساس نتایج برخی مطالعات، سیستم هموستاز خون که تحت تاثیر فاکتورهای انعقادی و فیبرینولیز است، به دنبال فعالیت های ورزشی تغییر می یابد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر یک دوره ورزشی طولانی مدت ترکیبی (هوازی- مقاومتی) و تناوبی با شدت بالا بر پارامترهای انعقاد و فیبرینولیز خون در افراد جوان سالم غیرورزشکار بود.
در این پژوهش نیمه تجربی در سال 1393 در شهرستان سقز 30 مرد جوان سالم غیرورزشکار به روش نمونه گیری آسان و دردسترس انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی)، تمرین تناوبی با شدت بالا و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته (3 بار در هفته) در دو گروه ترکیبی و تناوبی با شدت بالا انجام شد. قبل از اولین جلسه و 30 دقیقه بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونه های خونی جمع آوری شدند. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 19 و توسط آزمون های T وابسته، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد تحلیل قرار گرفتند.
بعد از مداخله تمرینی، تعداد پلاکت ها و سطح فیبرینوژن در گروه ترکیبی کاهش معنی دار و زمان پروترومبین (PT) در گروه تناوبی با شدت بالا و سطح دی- دایمر در هر دو گروه تمرینی افزایش معنی دار نشان داد (05/0p<). همچنین غلظت دی- دایمر بین گروه کنترل و گروه تمرین تناوبی با شدت بالا و تعداد پلاکت ها بین گروه ترکیبی با گروه های کنترل و تناوبی با شدت بالا تفاوت معنی دار داشت (05/0p<).
هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین ترکیبی در مردان جوان سالم غیرورزشکار موجب کاهش فعالیت پیش برنده انعقاد و افزایش فعالیت فیبرینولیزی می شود.