بررسی یافته های سونوگرافی در نوزادان نارس بستری در بیمارستان دکتر شریعتی از سال های 1392-1391

علی رغم ارزش های تشخیصی ذکر شده برای سونوگرافی مغزی در نوزادان نارس، همچنان پروتوکل یکسان و قابل قبولی جهت غربالگری به وسیله سونوگرافی در نوزادان پره ترم تعیین نشده است. مطالعات قبلی انجام شده در مورد حساسیت و ویژگی سونوگرافی در پیشگویی نقص های تکاملی آینده در نوزادان نارس دارای نتایج یکسانی نیستند علاوه بر آن مطالعات مشابهی در داخل کشور جهت تعیین زمان بندی و استفاده از سونوگرافی در اختلالات مغزی این نوزادان وجود ندارد و لذا این مطالعه به بررسی یافته های سونوگرافی در نوزادان نارسی که از سال 1391 تا 1392 در بیمارستان شریعتی بستری شدند پرداخت.
ابزارها و تمام نوزادان بستری که دارای معیارهای ورود بودند، به صورت آینده نگر وارد مطالعه شدند و سونوگرافی در 48 ساعت اول تولد برای همه نوزادان انجام شد و در صورت داشتن یافته غیرطبیعی مجددا هر هفته سونوگرافی مغزی تا زمان ترخیص انجام شد. همچنین برای نوزادانی که دارای سونوگرافی نرمال بودند، سونوگرافی تکرار نگردید. سونوگرافی ها به وسیله یک نفر فرد ماهر در زمینه انجام سونوگرافی مغز نوزادان در سطوح ساژیتال و کرونال انجام شد و سایز کورپوس کالوزوم، ونتریکول لترال، فیشر بین نیمکره ها، فضای ساب آراکنوئید اندازه گیری شد. همچنین نواحی غیرطبیعی کیستیک در ماده سفید و ماده خاکستری ارزیابی گردید و مواردی که به عنوان یافته های غیر طبیعی تلقی شدند ثبت گردید.
در پایان مطالعه حاضر تعداد 100 بیمار وارد مطالعه شدند. فراوانی GHM در نوزادان مطالعه ما 28 مورد (28%) بود. در نوزادان مورد مطالعه ما از بین 28 نوزادی که GHM داشتند، 18 نوزاد پسر و 10 نوزاد دختر بودند. از این نظر اختلاف معناداری بین دو گروه وجود نداشت (502/0p=). همچنین 7 تن از این نوزادان با زایمان طبیعی و 21 تن با سزارین متولد شده بودند. از این نظر اختلاف معناداری بین دو گروه وجود داشت (010/0p=). در نوزادان مورد مطالعه ما میانگین سن بارداری در گروهی که خونریزی 29 هفته و در گروهی که خونریزی نداشتند 31 هفته بود (005/0p=). همچنین میانگین وزن نوزادان در گروهی که خونریزی داشتند 1292 گرم و میانگین در گروهی که خونریزی نداشتند 1499 گرم بود (035/0p=). در هر گروه بیشترین میزان فراوانی مربوط به مرتبه اول بارداری بود (667/0p=). از نظر بررسی درجه خونریزی در نوزادان، خونریزی درجه2، 1 با 23 مورد (1/82%) از بیشترین فراوانی برخوردار بود. خونریزی درجه 3و4 هر کدام با مورد(1/7%) و خونریزی درجه 2، 1 مورد (6/3%) را به خود اختصاص داده بودند. از نظر بررسی فراوانی پری ونتریکولارلکومالاسی کیستیک (PVL) در نوزادان، تنها 6 مورد(6%) پری ونتریکولارلکومالاسی کیستیک داشتند. اما هیچ یک از نوزادان مطالعه ما پری ونتریکولارلکومالاسی غیر کیستیک نداشتند.
در پایان مطالعه و به عنوان نتیجه گیری نهایی می توان بیان کرد، شیوع IVH در بیماران مطالعه ما تقریبا نزدیک به سایر مطالعات داخلی بود، اما به میزان قابل توجهی بیشتر از مطالعات غربی بوده است. همچنین بررسی ها نشان می دهد میزان شیوع IVH طی سال های اخیر کاهش یافته است که با توجه به بهبود مراقبت های دوران بارداری و زایمان به نظر می رسد طبیعی باشد. با توجه به این که طبق نتایج مطالعه ما و دیگر مطالعات به نظر می رسد عواملی چون سن بارداری، وزن هنگام تولد و روش زایمان می توانند بر میزان شیوع IVH تاثیر گذار باشند، باید مطالعات مورد – شاهدی برای بررسی دقیق تر تاثیر این عوامل صورت گیرد. همچنین نیاز به انجام مطالعات با حجم نمونه و دقت بیشتر در سطح کشور احساس می شود تا بتوان با آگاهی از عوامل مستعد کننده، با انجام اقدامات درمانی و پیشگیرانه لازم، جهت کاهش شیوع IVH اقدام نمود.