دو روش جدید برای طراحی رمزهای قالبی 192 بیتی بر اساس ساختار سوئیچینگ و لایه های انتشار بازگشتی

در سال های اخیر به رمزهای قالبی در مقایسه با رمزهای دنباله ای به دلیل وجود اثبات امنیتی و دامنه کاربرد گسترده بیشتر توجه شده است. طراحی اغلب رمزهای قالبی بر اساس ساختار جانشانی- جایگشتی(SPN) یا فیستلی است. گرچه ساختارهای فیستلی در مقایسه با ساختار SPN مزایای بیشتری دارند اما به دلیل داشتن تعداد جعبه های جانشانی فعال کمتر، لذا دارای ضعف امنیتی هستند. در این مقاله دو روش جدید برای طراحی الگوریتم های رمز قالبی 192 بیتی ارائه می شود که در آن ها از ساختار سوئیچینگ و لایه های انتشار بازگشتی به منظور افزایش تعداد جعبه های جانشانی فعال و کارایی بیشتر استفاده شده است. روش اول مبتنی بر ساختار سوئیچینگ و لایه های انتشار بازگشتی چندگانه 3×3 و روش دوم مبتنی بر ساختار سوئیچینگ و لایه های انتشار بازگشتی چندگانه 2×2 است. امنیت ساختارهای ارائه شده با استفاده از روش برنامه ریزی خطی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است که نتایج حاصل نشان از مقاومت آن ها در برابر تحلیل های خطی و تفاضلی دارد. همچنین، با توجه به این که لایه های انتشار بازگشتی در مقایسه با ماتریس های MDS از سرعت و کارایی مناسبی در نرم افزار و سخت افزار برخوردارند لذا می توان گفت که الگوریتم های طراحی شده با استفاده از این روش ها کارایی بیشتری دارند.