مطالعه الکتروفورتیک پروتئین های سرم شیر در گاوهای هلشتاین مبتلا به ورم پستان تحت بالینی و بالینی به روش ژل آگارز

ورم پستان یکی از مهم ترین بیماری ها از نقطه نظر اقتصادی در صنعت پرورش گاو شیری می باشد که باعث کاهش تولید شیر، هزینه های درمان، کاهش پیشرفت ژنتیکی گله و افت کیفیت شیر می شود. هدف از این مطالعه بررسی پروتئین های شیر گاوهای هلشتاین مبتلا به درجات مختلف ورم پستان بالینی و تحت بالینی بود. به منظور انجام این تحقیق، نمونه شیر از 125 راس گاو متعلق به دو گاوداری بزرگ صنعتی واقع در اطراف تبریز جمع آوری شد. گاوهای مورد مطالعه، همگی از نژاد هلشتاین بوده و در دوره شیرواری به سر می بردند و سه مرتبه در روز مورد دوشش قرار می گرفتند. هیچ یک از گاوها در زمان نمونه گیری، آبستنی بالا نداشته یا تازه زا نبودند. گاوهای مورد مطالعه به دیگر بیماری های التهابی یا انگل های خونی آلوده نبودند و از لحاظ بالینی و آزمایشگاهی مورد معاینه کامل قرار گرفته و سالم بودند. تغذیه این گاوها شامل سیلوی ذرت، کنسانتره و یونجه بود. در این مطالعه 5 گروه با 25 راس گاو درهر گروه مورد بررسی قرار گرفته و سالم بودند. گروه ها شامل گروه شاهد با تست ورم پستان کالیفرنیایی منفی و کشت منفی، گروه تحت بالینی دو مثبت، گروه تحت بالینی سه مثبت، گروه بالینی تحت حاد و گروه بالینی حاد بود. نتایج حاصل از الکتروفورز سرم شیر به روش ژل آگارز نشان داد که میزان آلبومین در همه گروه ها به غیر از گروه تحت بالینی دو مثبت تفاوت معنی داری با گروه کنترل دارد (01/0p<). در مورد میزان بتالاکتوگلوبولین و آلفالاکتالبومین تفاوت معنی داری با گروه شاهد مشاهده نشد. میزان مجموع آلفا و بتاگلوبولین در دو گروه مبتلا به ورم پستان بالینی اختلاف معنی داری را با گروه کنترل نشان داد (01/0p<)، ولی در دو گروه تحت بالینی این تفاوت معنی دار نبود. در ضمن میزان گاماگلوبولین ها در تمام گروه های مبتلا با گروه شاهد اختلاف معنی دار نشان داد (01/0p<). به طور کلی، نتایج این بررسی نشان داد که با افزایش شدت عفونت و التهاب در بافت پستان، پروتئین های سرم شیر، به ویژه آلفا و بتا گلوبولین ها به طور واضح و چشمگیر افزایش می یابند.