شناسایی و تعیین پادگن های ایمنی زای موثر Ascaridia galli در ماکیان پرورشی منطقه تبریز

در بررسی انجام شده طی سال 1384 که در شهر تبریز صورت گرفت، توانایی یک واکسن تجربی ساخته شده از لاروهای هوموژن شده آسکاریدیا گالی ارزیابی شد. به یک گروه پنج تایی از مرغ های نژاد لگهورن سفید، دوبار و هر دفعه 100 میکروگرم از لاروهای هوموژن شده آسکاریدیا گالی رقیق شده در یک میلی لیتر PBS که در یک میلی لیتر ادجوانت فروند امولسیفیه شده بود، به صورت داخل دهانی خورانده شد. ایمن سازی نوبت دوم در روز 21 به صورت داخل دهانی انجام گردید. گروه بعدی (پنج مرغ نژاد لگهورن سفید) یک میلی لیتر PBS امولسیفیه شده در یک میلی لیتر از همان ادجوانت دریافت کردند. در روز 33 به هر مرغ تقریبا 10000 عدد تخم عفونی زای آسکاریدیا گالی خورانده شد. از زمان اولین تجویز تا چالش مرغ ها با تخم های عفونی زا، از هر مرغ هر 10 روز یکبار خون اخذ شد و پس از آن تا انتهای زمان بررسی، این کار به صورت هفتگی انجام گردید. سرم ها توسط روش الایزا و وسترن بلاتینگ آزمایش شدند. مرغ ها هشت هفته پس از چالش با تخم های عفونی زا، برای به دست آوردن نماتودها کالبدگشایی شدند. مرغ های واکسینه کاهش 76 درصدی در میانگین EPG، 74 درصد کاهش در میانگین کرم های نر، 79 درصد کاهش در میانگین تعداد کرم های ماده و 77 درصد کاهش در میانگین تعداد کل کرم ها را نشان دادند. اختلاف معنی دار در میانگین دانسیته نوری سرم ها در الایزا مورد توجه بود (001/0>P). پروتئین های آسکاریدیا گالی به وسیله SDS-PAGE جدا شدند. سرم های گروه واکسینه واکنش بالایی را در وسترن بلاتینگ نشان دادند.