تحلیل کیفی نگرش جامعه میزبان نسبت به پیامدهای گردشگری (مطالعه موردی: بانه)

تحقق مفهوم پایداری در حوزه گردشگری با هدف حفظ و ارتقای امتیازات جامعه میزبان در ابعاد مختلف و بهره مندی از منافع منبعث از گردشگری همواره مورد توجه برنامه ریزان بوده است؛ اما بررسی نحوه درک ساکنان از گردشگری و اثرات آن حوزه ای مغفول در عرصه برنامه ریزی و توسعه گردشگری بوده است. نگرش ساکنان نسبت به گردشگری تنها بازتاب ادراک آنان از پیامدهای گردشگری نیست، بلکه در تعامل میان ادراک ساکنان و تجربه آنان از واقعیت گردشگری شکل می گیرد. شناسایی این مهم، مستلزم مطالعه کیفی و عمیق با مردمان جامعه میزبان است که روند تحولات صورت گرفته در عرصه گردشگری را شاهد بوده اند و به تبع توانایی گزارشی طولی از وضعیت توسعه گردشگری در منطقه مورد مطالعه را دارند. بر همین اساس پژوهش حاضر تلاش می کند تا با اتخاذ رویکردی امیک به مطالعه کیفی پیامدهای توسعه گردشگری با تاکید بر ساکنان شهر بانه بپردازد. اطلاعات با استفاده از مصاحبه عمیق با 21 مرد و زن بالای 40 سال بانه با حداقل 30 سال سابقه سکونت در این شهر گردآوری شد. روش نمونه گیری، به شیوه هدفمند نظری است. یافته های تحققی نشان می دهد که جامعه میزبان اثرات و پیامدهای متفاوت فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و زیست محیطی گردشگری را نتیجه تاکید افراطی بر کارکرد تجاری گردشگری منطقه ارزیابی کردند. تضاد مشاهده شده میان ادراک و نگرش جامعه میزبان از تبعات توسعه گردشگری می تواند حاکی از عادلانه توزیع نشدن منافع گردشگری در شهر بانه باشد.