بررسی فراوانی اختلالات تمپورومندیبولار (TMD) و علامت های آن در مراجعین به کلینیک دانشکده ی دندانپزشکی ساری

اختلالات تمپورومندیبولار (TMD) گروهی از علائم و نشانه ها هستند که به همراه درد، عملکرد ناقص TMJ و عضلات جونده تشخیص داده می شوند. ضرورت تعیین شیوع این اختلالات در جوامع مختلف و شناسایی عوامل مرتبط با آن ها مورد تاکید قرار گرفته است. تحقیق حاضر با هدف تعیین فراوانی اختلالات تمپورومندیبولار و علایم آن در مراجعین به کلینیک دانشکده ی دندانپزشکی ساری در سال های 94-1393 انجام شد.
در این تحقیق توصیفی-تحلیلی، 68 فرد (41 زن، 27 مرد) مراجعه کننده به مرکز فوق به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات فردی از طریق پرسیدن از بیمار و معاینات بالینی اخذ گردید. رابطه ی TMD با متغیرهای مختلف از طریق آزمون های chi-square و exact fisher بررسی گردید. داده های تحقیق با نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 0/22 تحلیل گردید.
از کل نمونه ها (68 نفر)، 51 نفر (0/75 درصد) TMD داشته اند. بر اساس سوالات پرسیده شده از 51 نفر مبتلا به TMD، 5 نفر سردرد داشته ((p<.0001 و 46 نفر سالم بودند. به همین ترتیب، 5 نفر درد عضلانی (1p=)، 2 نفر تصادف (0001/0(p<، 25 نفر کلیک (1p=) و 2 نفر دارای درد مفصلی (0001/0p=) بودند. بر اساس معاینه بالینی انجام گرفته، 39 نفر دارای صدا در مفصل (03/0p=)، 10 نفر درد مفصلی (0001/0p=) و 34 نفر دارای درد عضلانی (64/0p=) بودند.
استنتاج: در مجموع، شیوع اختلالات تمپورومندیبولار در جامعه ی مراجعین به کلینیک دانشکده ی دندانپزشکی ساری در سال های 94-1393 بالا بوده است. رابطه معنی داری بین وجود علائم و ابتلا به TMD دیده شد.