دیسپرز کردن نانولوله های کربنی در محیط آبی به منظور استفاده در نانوکامپوزیت های زمینه سرامیکی

درکار حاضر، جهت ایجاد گروه های عاملی بر روی سطح نانولوله های کربنی، آنها در محیط آبی به صورت کاملا هموژن دیسپرز شدند. از این رو، ابتدا نانولوله های کربنی در محیط های اسیدی مختلف از قبیل اسید نیتریک/اسید سولفوریک و اسید نیتریک/اسید سولفوریک/اسید کلریدریک دیسپرز شدند. سپس جهت بررسی ایجاد گروه های عاملی روی سطح نانولوله ها، از تکنیک های طیف سنجی رامان، طیف سنجی مادون قرمز و آنالیز توزین حرارتی استفاده گردید. با استفاده از این تکنیک ها حضور گروه های عاملی کربوکسیلیک (– COOH) و هیدروکسیل (– OH) بر روی سطح نانولوله های کربنی اثبات شد. بهترین محلول اسیدی برای ایجاد گروه های عاملی و مقدار بهینه نانولوله ها در آب با استفاده از تکنیک اسپکتروفتومتر (UV-Vis) مشخص شد. نتایج به دست آمده توسط اسپکتروفتومتر (UV-Vis) نشان داد که بهترین محلول اسیدی، محلول حاوی اسید نیتریک/اسید سولفوریک/اسید کلریدریک و مقدار بهینه نانولوله های کربنی در cc 100 آب، 1/0 گرم می باشد.