مقایسه و ارزیابی بیست روش تخمین تبخیر- تعرق گیاه مرجع مبتنی بر سه دسته کلی دمای هوا، تابش خورشید و انتقال جرم در حوضه آبریز دریاچه ارومیه

هدف این مطالعه مقایسه و واسنجی تعداد 20 روش مختلف تخمین تبخیر- تعرق گیاه مرجع (0ET) مبتنی بر سه روش کلی دمای هوا، تابش خورشید و انتقال جرم در حوضه آبریز دریاچه ارومیه می باشد. برای این منظور از اطلاعات 10 ایستگاه هواشناسی همدید در دوره آماری 2010-1986 استفاده شد. نتایج روش های مذکور با خروجی روش فائو پنمن- مانتیث (56PMF-) مقایسه شد. واسنجی روش ها برای یکایک ایستگاه ها و تمام ماه ها و در طول دوره آماری مذکور انجام شد. ارزیابی عملکرد روش ها با آماره هایR2،RMSE ، MBE و MAE به عمل آمد. نتایج نشان داد که واسنجی روش ها عملکرد آنها را به طور قابل ملاحظه ای بهبود می دهد. بعد از واسنجی، از بین روش های بر مبنای دمای هوا، روش هارگریوز (HG) با ضریب تبیین 96/0=2R، از بین روش های کلی تابش، روش دورنبوس- پروئیت ((DP با ضریب 2R معادل 982/0 و از بین روش های مبتنی بر انتقال جرم، بعد از واسنجی، روش مییر (M) با 2R معادل 895/0 به عنوان بهترین روش در حوضه مورد مطالعه شناخته شدند. به طورکلی، عملکرد روش های مبتنی بر تابش پس از واسنجی بهتر از سایر روش ها در این حوضه بود. بنابراین، روش DP پس از واسنجی برای تخمین 0ET در حوضه دریاچه ارومیه از دقت بالاتری برخوردار بوده و قابل توصیه می باشد.