مقایسه تاثیر دونوع تمرین مقاومتی با و بدون مکمل زنجبیل بر شاخص های التهابی

با توجه به اهمیت شاخص های التهابی و وجود گزارش هایی مبنی بر تاثیر تمرین های مقاومتی بر سایتوکین ها، تاثیر مثبت مصرف زنجبیل بر تغییر های مقادیر شاخص های التهابی شامل اینترلوکین 10(IL-10) و عامل نکروز دهنده آلفا (TNF-α) بررسی شد.
40مرد ورزشکار به طور تصادفی به چهار گروه شامل؛ دو گروه تمرین مقاومتی دلورم و آکسفورد با و بدون مکمل زنجبیل(گروه تجربی) و دو گروه دارونما همراه با اجرای تمرین مقاومتی دلورم و آکسفورد ( با و بدون دارونمایی موسوم به نشاسته) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی به دو گروه تمرین های ویژه برای نواحی مختلف بدن و با توجه به یک تکرار بیشینهسه جلسه در هفته و به مدت یک هفته اجرا شد. آزمودنی های گروه تجربی سه گرم پودر زنجبیل را در سه وعده (هر وعده یک گرم)، قبل از سه وعده اصلی غذایی مصرف کردند. گروه دارونما نیز یک کپسول حاوی یک گرم نشاسته را با همان شیوه و مدت زمان گروه تجربی مصرف می کردند. خونگیری از آزمودنی های تحقیق در سه مرحله استراحتی، بلافاصله و 24 ساعت پس از انجام تمرین های مقاومتی مذکور انجام شد.
تحقیق نشان داد تمرین های مقاومتی همراه با مکمل یاری موجب کاهش شاخص های التهابی IL-10 و TNF-α شد که مورد قضاوت آماری قرار گرفت (01/0>p).
به نظر می رسد تمرین های بدنی توام با مکمل زنجبیل موجب کاهش شاخص های التهابی باشد. با وجود این، مطالعه های دیگری با طول دوره بیشتر مکمل یاری زنجبیل برای تعیین آثار این مداخله غیردارویی بر مارکرهای التهابی نیاز است.