بررسی شیوه های مختلف خاک ورزی و محلول پاشی نیتروژن بر عملکرد و صفات کمی ماش

کشاورزی پایدار به کیفیت و مواد آلی خاک توجه دارد و بقایای گیاهی یکی از منابع مهم مواد آلی خاک به شمار می رود. به منظور بررسی اثر روش های متفاوت کاشت، مدیریت بقایای گیاهی و روش های محلول پاشی نیتروژن بر صفات کمی ماش این آزمایش در تابستان سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد به صورت استریپ- اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. خاک ورزی به صورت استریپ در دو سطح جوی پشته و بدون خاک ورزی در کرت های اصلی، روش های مدیریت بقایا در دو سطح همراه با کاه و کلش و سوزاندن کاه و کلش و محلول پاشی کود اوره در چهار سطح بدون محلول پاشی، یک بار محلول پاشی در مرحله رشد سریع، یک بار محلول پاشی قبل از گل دهی و یک بار محلول پاشی در مرحله رشد سریع گل دهی، با غلظت سه در هزار با کود اوره در کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر روش های متفاوت کاشت بر عملکرد دانه و ارتفاع بوته در سطح یک درصد معنی دار گردید. هم چنین اثر مدیریت بقایای گیاهی بر درجه باردهی و ارتفاع بوته در سطح پنج درصد و وزن خشک در مرحله گل دهی در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان دهنده برتری عملکرد دانه و تعداد شاخه فرعی در بوته در روش بدون خاک ورزی نسبت به روش جوی پشته ای بود. در مجموع روش کاشت بدون خاک ورزی همراه با کاه و کلش و محلول پاشی در مرحله رشد سریع مرحله گل دهی با تولید عملکرد دانه 782 کیلوگرم در هکتار به عنوان ترکیب تیماری برتر در این تحقیق تعیین شد.