تدوین مدل ترکیب رهبری و فرهنگ سازمانی برای سازمان های نوآور مورد مطالعه: سازمان های تحقیق و توسعه وزارت نفت

در دنیایی زندگی می کنیم که فضای کسب وکار هر روز پویاتر، پیچیده تر و غیرقابل پیش بینی تر شده است، در چنین شرایطی، ایجاد و توسعه مزیت های رقابتی پایدار، تابع نوآور بودن و بهبود مستمر در فن آوری های موجود است و سازمان های تحقیق و توسعه وابسته به شرکت ها، نقش مهمی در این زمینه ایفاء می کنند. درحالی که پژوهشگران معتقدند رهبری و فرهنگ سازمانی، مهم ترین عوامل موثر بر عملکرد این سازمان ها هستند؛ ولی مطالعات بسیار محدودی در رابطه با تاثیر ترکیب این دو عامل بر عملکرد صورت گرفته است. هدف این مطالعه پر کردن این خلا است. جامعه آماری، سازمان های تحقیق و توسعه وزارت نفت هستند روش تحقیق ترکیبی است. ابزار گردآوری داده ها در مرحله کیفی، آرشیوی بوده و در مرحله کمی، از پرسشنامه تدوین و تایید شده مرحله قبل استفاده شده است. داده ها از 476 نفر از مدیران پژوهشی و پژوهشگران این سازمان ها جمع آوری شد. یافته های تحقیق با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری نشان می دهد که رهبران اثر مستقیم معنی داری در بهبود عملکرد این سازمان ها دارند و فرهنگ سازمانی به عنوان میانجی و تعدیل گر بر رابطه رهبری و عملکرد موثر است. به همین جهت رهبران از طریق توسعه و تقویت فرهنگ سازمانی مناسب که پرورش دهنده خلاقیت و تسهیل کننده نوآوری است می توانند نوآوری را به فرایندی دائمی و عادی در زندگی روزانه این سازمان ها تبدیل کنند و باعث بهبود مستمر بهره وری و عملکرد آن ها شوند.