تهیه و ارزیابی زیستی کمپلکس 111In با [ 5. 10. 15. 20- تتراکیس (4- هیدروکسی فنیل) پوررفیرین ] در موش های سالم با استفاده از تصویربرداری SPECT

هدف از این پژوهش، سنتز کمپلکس THPP]-In111[ و ارزیابی آن به عنوان عامل تصویربرداری جدید است. رادیوداروی THPP]-In111[، با استفاده از 3In]InCl111[ و لیگاند 5،10،15،20- تتراکیس (4- هیدروکسی فنیل)- پورفیرین (THPP) در دمای C 80 و به مدت min60 سنتز شد. هسته ی پرتوزای In111 از طریق بمباران کادمیم طبیعی با باریکه ای از پروتون های MeV30 و جریان µA150 در سیکلوترون حاصل شد. جداسازی به روش کروماتوگرافی یونی صورت گرفت و بازده ی جداسازی رادیوشیمیایی بیش تر از 98% به دست آمد. برای مشاهده ی درصد نشان دار سازی یا به عبارتی برای اطمینان از فلزدار شدن پورفیرین، از دستگاه RTLC و HPLC استفاده شد (با خلوص رادیوشیمیایی بالاتر از 99% در هر دو روش). ترکیب نشان دار به موش های سالم تزریق، و پراکنش زیستی آنها در فاصله زمانی 2 تا h24، در ابتدا با استفاده از اندازه گیری های دوربین گاما، و در نهایت با استفاده از مطالعات پراکنش بافتی، ارزیابی و بررسی شد. مطالعات پراکنش زیستی نشان دهنده ی تجمع قابل قبول کمپلکس در کلیه ها نسبت به سایر بافت ها بود. کمپلکس اساسا از طریق کلیه ها دفع می شود و از آن جا که جذب در کبد بسیار کم و دفع از آن سریع است، می تواند عاملی سودمند در ردیابی و تصویربرداری قلمداد شود.