اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کارکردهای شناختی- هیجانی جانبازان

یکی از حوزه های زندگی جانبازان که ممکن است تحت تاثیر جنگ و پیامدهای درازمدت آن قرار گرفته باشد، کارکردهای شناختی- هیجانی است که توانایی فرد را در بازداری، خودتغییری، برنامه ریزی، سازمان دهی، حل مساله و تنظیم هیجان نشان می دهد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کارکردهای شناختی- هیجانی جانبازان بود.
در این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 50 نفر از جانبازان شیمیایی مرد شهر اراک در سال 96-1395 به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسش نامه نارسایی کنش وری اجرایی بارکلی بود. آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 10 جلسه 45دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 23 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
با کنترل اثرات پیش آزمون، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در گروه آزمایش باعث بهبود متغیرهای مهار خود (02/0=p)، خودانگیزشی (008/0=p)، خودنظم جویی هیجانی (047/0=p) و کارکرد شناختی- هیجانی (001/0=p) شد.
آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث ارتقای کارکردهای شناختی- هیجانی جانبازان می شود.