آثار تربیتی گریستن بر تکامل معنوی انسان از دیدگاه آیات و روایات

موضوع گریستن، از جمله موضوعاتی است که از ابعاد مختلف از جمله ابعاد روان شناختی، تربیتی، دینی، اخلاقی و عرفانی مورد بررسی قرار گرفته است. این مقاله به بررسی آثار تربیتی گریستن بر تکامل معنوی انسان می پردازد که با روش تحلیلی و توصیفی و به منظور تبیین ارتباط میان گریستن، با تربیت اخلاقی و تکامل معنوی انسان، تدوین یافته است. گریه، نوعی واکنش به احساسات و هیجان های درونی انسان است که می تواند بر ابعاد روانی، تربیتی، معنوی و اخلاقی انسان تاثیر بگذارد. ابتدایی ترین تاثیر گریه، به ویژه گریه در امور معنوی، ایجاد آرامش است که انسان بعد از گریه کردن، در اثر تخلیه شدن فشارهای درونی، احساس خوشایند و یک سبکی و آرامش برایش پدید می آید. همچنین گریه موجب نشاط و امید در انسان شده و انگیزه فرد را تقویت می نماید و سلاحی در مبارزه با شیطان درونی انسان می شود. از سوی دیگر، گریه سبب پاک شدن گناهان انسان و نزول رحمت خداوند شده، انسان را در دفع برخی رذائل اخلاقی و نیز کسب برخی فضیلت ها، کمک می نماید و سر انجام انسان را در رسیدن به قرب الهی یاری می کند.