بررسی مفهوم دین در رویکرد سنت گرایی و دلالت های آن در حوزه تربیت دینی

امروزه یکی از نحله های فکری که به سوی دین و معنویت گرایش پیدا کرده اند، رویکرد سنت گرایی می باشد. سنت گرایان، یکی از خصایص عمده فرهنگی عصر جدید تجدد را «بحران معنوی» می دانند که حاصل از دست رفتن منابع سنتی آن یعنی دین است. این نوشتار، به روش تحلیلی استنتاجی سعی دارد پس از بررسی مفهوم دین در رویکرد سنت گرایی و رابطه دین با سنت، دلالت های تربیتی آن در حوزه تربیت دینی مورد توجه قرار گیرد. بدین صورت، که ابتدا با استفاده از منابع معتبر، به استخراج آراء و اندیشه های سنت گرایان در خصوص دین پرداخته، سپس با نگاه ترکیبی به این آراء، نسبت به تلخیص و با هم نگری آنها اقدام نموده و مفاهیم مختص فرایند تربیت دینی پردازش شده است. از مهم ترین یافته های پژوهش این است که به اعتقاد سنت گرایان، دین قابلیت نفوذ بر همه ابعاد زندگی بشر را دارد. آنها بر دفاع عقلانی از دین تاکید می کنند و تضعیف دین داری را نتیجه مستقیم تجددگرایی می دانند. براین اساس، معتقدند که بهترین راه برای مواجهه با این چالش، شناخت عمیق و هوشمندانه دنیای متجدد بر مبنای نگرش عقلانی است و قرآن و حدیث، سرچشمه های توامان سنت اسلامی اند و تعالیم این دو منبع لایزال، کلید هدایت، قرب الهی و سعادت هر دو جهان است.