یادگیری در سفر از منظر گردشگران شرقی با نگاهی بر تئوری یادگیری تجربی

گرچه مباحثی چون آموزش خارج از کلاس درس، آموزش تجربی و آموزش در سفر در بسیاری از کشورهای جهان سابقه دیرینه دارد، این نوع آموزش به ویژه در حیطه معماری و شهرسازی در کشور ما همچنان نوپاست. در پی پرکردن بخشی از نواقص در ادبیات موضوع، مقاله حاضر تئوری یادگیری تجربی1 را برای ارزیابی شیوه آموزش تعدادی از دانشجویان و محققین ایرانی در طول یک سفر تحقیقاتی به اروپا بررسی می کند. بر پایه تئوری یادگیری تجربی کالب2 پیش بینی می شود که سفرهای پژوهشی برای دانشجویان امکان ترکیب همزمان 4 مرحله یادگیری این تئوری را فراهم می آورد. روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع کیفی و ابزار جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه ساختار نیافته و پرسشنامه با سوال های باز پاسخ3 انجام شده است. جامعه این تحقیق 25 نفر از محققین و دانشجویانی را تشکیل می دهد که در سفر پژوهشی به ایتالیا و فرانسه در تابستان 94 شرکت کرده بودند. بعد از جمع آوری اطلاعات و نگارش مصاحبه های انجام شده و پرسشنامه های جمع آوری شده، تحلیل محتوایی داده ها در نرم افزار NVIVO17 انجام شد. آنالیز داده ها فرضیه تحقیق را ثابت می کند. نتایج تحقیق، فرضیه تحقیق را اثبات می کند: سفرهای پژوهشی شرایط شکل گیری همزمان مراحل چهارگانه آموزش عنوان شده در تئوری یادگیری تجربی کالب را که شامل «تجربه عینی»، «مشاهده منعکس کننده»، «ایده پردازی تلخیص شده» و «آزمون فعالانه» بوده، فراهم می آورند.