تحلیل رخساره ها، محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی سازند تاربور(ماستریشتین) در یکی از میادین نفتی در دشت آبادان

سازند تاربور(ماستریشتین) یکی از مخازن هیدروکربور در حوضه زاگرس به شمار می آید. بررسی تغییرات رخساره ای و بازسازی محیط رسوبی در ناحیه دشت آبادان (چاه های B،A وC) نشان می دهد که این رخساره ها در یک پلتفرم کربناته از نوع رمپ و در سه کمربند رخساره ای دریای باز (A)، سد (B) و لاگون (C) نهشته شده اند.
بر اساس نتایج حاصل از مطالعات چینه شناسی توالی ها در منطقه مورد مطالعه، بخش تاربور از یک سکانس رسوبی از نوع دسته سوم تشکیل شده است. این سکانس دربرگیرنده ی بخش بالایی سازند گورپی و تاربور(ماستریشتین) است. مرز پایینی و بالایی این سکانس از ناپیوستگی نوع 2 می باشد. فرایندهای دیاژنتیکی مهم در بخش تاربور شامل میکریتی شدن، سیمانی شدن، تراکم فیزیکی و شیمیایی، انحلال و دولومیتی شدن است.