تاثیر درمان چندوجهی کاردرمانی بر بهبود مهارت های خواندن کودکان کم شنوا: موردپژوهی

خواندن یک مهارت مهم برای یادگیری دروس است. افت شنوایی می تواند منجر به اختلال خواندن در دانش آموز کم شنوا شود. هدف از کاردرمانی در این دانش آموزان علاوه بر آموزش، شناخت، ارزیابی و برطرف کردن موانع یادگیری نیز می باشد.
این مطالعه به صورت مورد پژوهی روی یک دانش آموز دختر کم شنوا پایه چهارم ابتدایی، دارای اختلال خواندن انجام شد. ارزیابی اولیه در سه حیطه جسمی، روانی و شناختی انجام گردید. ابزارهای ارزیابی شامل: مشاهده، مصاحبه با معلم و والدین، آزمون های تمییز شنیداری، حافظه کاری، دیداری و شنیداری،آزمون توجه، تصاویر تشخیص شکل از زمینه و مطالب کتاب خوانداری سال چهارم، درک مطلب و تصویرسازی بود. پس از جمع بندی نتایج حاصله از ارزیابی، فعالیت هایی مناسب با شرایط دانش آموز جهت انجام در جلسات کاردرمانی تهیه شد. همچنین تمریناتی جهت ارائه به والدین برای انجام در منزل تهیه و در اختیار آنها قرار گرفت.
ارزیابی های اولیه دانش آموز علائم اضطراب و کمبود اعتماد به نفس را نشان داد. مشکلات حیطه شناختی شامل ضعف حافظه دیداری و شنیداری، تمییز شنیداری، محدودیت دامنه لغات، درک مطلب و تصویرسازی بود. میانگین سرعت خواندن دانش آموز 14 کلمه در دقیقه بودکه در پایان جلسات تا 20 کلمه در دقیقه افزایش یافت. همچنین توانایی دانش آموز در تمامی حیطه های شناختی به جز تمییز شنیداری بهبود یافت.
اگر آموزگاران از دلایل ایجاد برخی ناتوانی های دانش آموزان آگاهی داشته و راهکارهای مناسب را بکارگیرند، به ارتقای عملکرد دانش آموزان کمک موثری می کند.