کاربرد روش ریخت سنجی هندسی در مطالعات انعطاف پذیری ریختی در ماهیان؛ مطالعه موردی مقایسه شکل بدن جمعیت های ماهی گورخری (Aphanius sophiae (Heckel، 1847 چشمه علی دامغان و رودخانه شور اشتهارد

شکل بدن نه تنها انعکاس دهنده ویژگی های ژنتیکی بلکه منعکس کننده وضعیت محیط زندگی و زیستگاه ماهی نیز است. از این رو، این پژوهش با هدف کاربرد روش ریخت سنجی هندسی لندمارک پایه در بررسی انعطاف پذیری ریختی در دو جمعیت ماهی گورخری (A. sophiae) ساکن آب شیرین (چشمه علی دامغان) و آب شور (رودخانه شور اشتهارد) به اجرا درآمد. تعداد 86 نمونه ماهی گورخری از چشمه علی (52 عدد) و رودخانه شور (34 عدد) نمونه برداری گردید. از سمت چپ سطح جانبی نمونه ها با استفاده از دوربین دیجیتال عکسبرداری شد. بر روی تصاویر دو بعدی حاصل تعداد 15 نقطه لندمارک با استفاده از نرم افزار TpsDig2 قرار داده شد. داده های حاصل پس از آنالیز پروکراست، با استفاده از روش های آماری چند متغیره DFA و T-test هتلینگ به صورت جداگانه برای هر دو جنس مورد تحلیل قرار گرفتند. شکل اجماع جنس های نر و ماده هر دو جمعیت به تفکیک در شبکه تغییر شکل توسط نرم افزار MorphoJ مصورسازی شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین شکل بدن جنس های نر و ماده هر دو جمعیت وجود دارد (0/001 >P). الگوهای تفاوت ریختی مشاهده شده در هر دو جنس شامل پهنای بدن و ساقه دمی و موقعیت باله سینه ای بود. نتایج این پژوهش، جدایی ریختی وابسته به زیستگاه، تغییرپذیری ریختی و تکامل در حال پیشرفت شکل بدن دو جمعیت ماهی گورخری را تحت تاثیر شرایط محیطی محل زیست نشان داد.