کاندید واکسن بر پایه ی نانوژل کیتوسانی علیه باکتریEHEC

اشریشیا کلی انتروهموراژیک (Enterohemorrhagic Escherichia coli) عامل بیماری اسهال و کولیت هموراژیک در انسان می باشد. اولین مرحله برای عفونت زایی، اتصال EHECاز طریق پروتئین اینتیمین به سلول های اپیتلیال روده ای می باشد که پروتئین اینتیمین نقش کلیدی را در این محله بازی می کند. ایمونوژن در برگیرنده ی پروتئین اینتیمین می تواند اتصال EHECرا مهار و از اسهال جلوگیری کند. انکپسولاسیون آنتی ژن ها در حامل های خاص از قبیل نانوژل های کیتوسانی، نه تنها آنها را در برابر عوامل محیطی محفاظت کرده بلکه غلظت های مناسب از آنتی ژن را در محیط فراهم کرده و فعالیت زیستی را افزایش می دهد. هدف از این تحقیق بررسی ایمنی زایی نانوژل های کیتوسانی بارگذاری شده با پروتئین علیه EHEC بود.
پروتئین در E.coli بیان و تخلیص شد. نانوژل های کیتوسانی از طریق میانکنش کیتوسان با تری پلی فسفات (TPP) به عنوان یک اتصال دهنده متقاطع تهیه شدند. نانوژل ها با اینتیمین بارگذاری و خصوصیات ساختاری آنها با SEM و DLS بررسی گردید. نانوژل ها و پروتئین های محلول به ترتیب از مسیر خوراکی و تزریقی به موش های Balb/C انتقال یافتند. تیتر آنتی بادی ها با روش الایزا تعیین شد. گروه های موش ایمن و غیر ایمن با باکتری E.coli O157:H7 مورد چالش شدند.
ظرفیت بارگذاری نانوژل ها پس از 48 ساعت انکوباسیون، 100 درصد بود. متوسط اندازه ی نانوذرات 218 نانومتر بود. ایمن سازی موش ها القای پاسخ آنتی بادی IgG سرمی را القا کرد.
حفاظت بخشی موش های ایمن شده از مسیر خوراکی بهتر از مسیر تزریقی بود.