عوامل باکتریال سپتی سمی در نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان

سپتی سمی باکتریایی از علل عمده مرگ و میر نوزادان به ویژه نوزادان نارس است. هدف از این مطالعه جستجوی عوامل باکتریال سپتی سمی در نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بود.
یک مطالعه مقطعی-توصیفی طی دو سال به روی 70 نوزاد نارس (کمتر از 37 هفته) مبتلا به سپتی سمی بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) انجام گرفت. نتایج کشت خون استاندارد بر روی محیط آگار گوسفندی و کشت دوباره داده شد (Nima pouyesh، Iran). نوع ارگانیسم باکتریال، زمان بروز سپسیس (زودرس و یا دیررس) و ارتباط با سن پارگی کیسه آب، وزن و سن جنینی محاسبه گردید. 05/0P≤ معنادار در نظر گرفته شد.
از 70 نوزاد سپتی سمی مورد مطالعه 17 نفر کشت خون مثبت داشتند. در کل ارگانیسم های گرم منفی شایع تر از گرم مثبت بود. عوامل سپتی سمی زودرس با کلبسیلا (%40) اشریشیاکلی (%20) و استافیلوکوک اورئوس (%20) در ایجاد سپتی سمی دیررس همگی به طور یکسان (6/%28) نقش داشتند. کلبسیلا به طور واضح در ایجاد سپتی سمی زودرس (05/0P=) و در نوزادان با وزن کمتر از g 1500 (005/0P=) و پارگی زودرس کیسه آب (05/0P=) ارتباط داشت.
کلبسیلا، اشریشیاکلی و استافیلوکوک اورئوس سه ارگانیسم شایع سپسیس در نوزادان نارس بودند. وزن پایین نوزاد، سن کم جنینی و سابقه پارگی زودرس کیسه آب از عوامل خطر قابل پیشگیری در سپتی سمی نوزادان نارس هستند. ما توصیه می کنیم آنتی بیوتیک انتخاب شده در سپتی سمی در نوزادان نارس باید پوشش خوبی برای سه ارگانیسم کلبسیلا و اشریشیاکلی و استافیلوکوک داشته باشد.