فراوانی، تنوع و تغییرات فصلی کنه های سخت گاو در استان اصفهان

هدف از این مطالعه بررسی تنوع، تغییرات فصلی و فراوانی کنه های گاو در منطقه اصفهان بود. این مطالعه در سه گاوداری سنتی انجام شد. در گاوداری های انتخاب شده هیچگونه سم ضد کنه بر روی گاوها استفاده نمی شد. در هر ماه دو بار کنه های بالغ از قسمت های مختلف بدن گاو جمع آوری شد. در هر نمونه برداری اطلاعات محیطی، از جمله اطلاعات رطوبت، دما و بارش نسبی ثبت شد. در مجموع 1206 کنه (56٪ نر و 44٪ ماده) در گاوداری های انتخابی نمونه برداری شد که هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم فراوان ترین گونه (85.5٪) و پس از آن هیالوما مارژیناتوم مارژیناتوم (8.7٪) و ریپی سفالوس سانگوئینوس(6.5%) به ترتیب بیشترین فراوانی را داشتند. فراوانی کنه های سخت افزایش چشمگیری در طول فصل بهار نشان داد (فروردین، اردیبهشت و خرداد) که عمدتا به دلیل فعالیت هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم بود. بیشترین تعداد هیالوما مارژیناتوم مارژیناتوم مربوط به به پایان فصل بهار، و اوایل فصل تابستان بود. ریپی سفالوس سانگوئینوس تنها در ماه اسفند (پایان زمستان) و خرداد (پایان فصل بهار) جمع آوری شد. حداکثر تراکم کنه های سخت جمع آوری شده مربوط به بهار (68.4٪) بود. تقریبا 27.1٪، 3.5٪ و 1٪ از نمونه های کنه جمع آوری شده به ترتیب در فصل تابستان، پاییز و زمستان جمع آوری شد. از مجموعه کل کنه های جمع آوری شده از نقاط مختلف بدن حیوان، حداکثر تعداد کنه از پستان (63.2٪) ، در مرحله بعد 36.1٪ از زیر دم و 0.7٪ کنه از بین پاهای جمع آوری شد، در حالی که هیچ کنه از بخش های دیگر بدن حیوان جدا نشد. ارتباط معنی داری بین تعداد کنه و متوسط درجه حرارت مشاهده شد (P <0.05).