تاملی بر مکتب اتریش: پیدایش و تحول آن

مکتب اتریش با انتشار اولین کتاب منگر در سال 1871 بنیان نهاده شد. عوامل گوناگونی از جمله مهاجرت اندیشمندان اتریشی به خارج از اتریش و تاکید بر مکانیسم بازار در مقابل ایده خروج از بحران از سوی کینز موجب افول مکتب اتریش در دهه 1930 شد، اما عوامل دیگری به ویژه همان تاکید بر مکانیسم بازار و پایبندی به آن سبب احیای مجدد آن از دهه 1970 به بعد شد. در این پژوهش، کلیات مکتب اتریش با استفاده از تحلیل کیفی اسناد کتابخانه ای بررسی شده و سپس با مکتب نئوکلاسیک مقایسه شده است. درنتیجه، مکتب اتریش کلیتی یکپارچه به شمار نمی رود، اما اعضای این مکتب بر اصولی مانند فردگرایی روش شناختی، ذهن گرایی روش شناختی، نهایی گرایی، ساختار زمانی مصرف و تولید و نظریه ارزش تاکید دارند و انسجام نظری این مکتب به همین موضوع برمی گردد. شایان توجه است، درحالی که اندیشمندان فعال در علم اقتصاد متعارف (به ویژه نئوکلاسیک ها) در غفلت از دستاوردهای حاصل از مطالعات بین رشته ای از جمله علوم شناختی، به بازتولید نظریه های ایستا خو گرفته اند، اندیشمندان مکتب اتریش در تولید و استفاده از این دستاوردها و به کارگیری پویایی های برآمده از آن ها در نظریه پردازی پیشگام اند.