بررسی اثرات محیط کشت، تیمار گندزدایی و هورمونی در ریز ازدیادی برخی از پایه های رویشی سیب (.Mallus domestica Borkh)

توسعه پایه های رویشی به منظور افزایش عملکرد در باغ های سیب ضروری است و این امر به در دسترس بودن یک روش ساده و آسان تکثیر پایه ها بستگی دارد. در این تحقیق اثر شرایط گندزدایی، محیط کشت و تیمارهای مختلف هورمونی روی میزان آلودگی، تعداد شاخه جانبی، طول شاخه، کالوس زایی، میزان شاخه زایی و تعداد برگ سه پایه رویشی MM106، MM111 و B9 با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مطالعه شد. ریز نمونه ها پس از شستشوی سطحی با غلظت های مختلف کلرید جیوه و هیپوکلریت سدیم گندزدایی شده و سپس در محیط های کشت MS تغییر یافته، WPM و DKW کشت شدند. نتایج نشان داد که با استفاده از کلرید جیوه 0/1 درصد و اتانول 70 درصد به ترتیب به مدت 3 دقیقه و 30 ثانیه کمترین آلودگی حاصل شد. علاوه براین تفاوت معنی داری بین تیمارها و پایه ها برای صفات مورد مطالعه مشاهده شد. در این آزمایش، محیط کشت MS تغییر یافته همراه با 0/1 میلی گرم در لیتر هورمون بنزیل آدنین با بیشترین درصد رشد، استقرار موفق تری داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که پایه رویشی MM106 از نظر کلیه صفات مورد مطالعه، نسبت به سایر پایه های رویشی، برتری داشت. به طوری که بالاترین طول شاخه، کالوس زایی و تعداد برگ در این پایه مشاهده شد. به منظور بررسی تاثیر هورمون روی شاخه زایی، سطوح مختلف دو هورمون بنزیل آمینو پورین و ایندول بوتریک اسید استفاده شد. بهترین شاخه زایی از تیمار هورمونی2 میلی گرم در لیتر BAP و 0/1 میلی گرم در لیتر IBA حاصل شد. نتایج نشان داد که عکس العمل ژنوتیپ ها نسبت به شرایط vitroin متفاوت بود. به طوری که پایه رویشی B9 پاسخ بهتری نسبت به سایر ژنوتیپ ها در صفت شاخه زایی نشان داد.