ارزیابی و مقایسه چند نمایه خشک سالی اقلیمی و تعیین بهترین نمایه در ایران مرکزی

هدف از این پژوهش بررسی کارایی هشت نمایه خشک‏سالی در استان‏های اصفهان، کرمان و یزد و انتخاب بهترین نمایه است. بدین منظور، با استفاده از داده های ماهانه و سالانه بارش طی دوره 30 ساله (1985 2014) و با استفاده از هشت نمایه خشک‏سالی در 20 ایستگاه هواشناسی مرکز ایران دقت هر یک از نمایه ها در تعیین خشک‏سالی بررسی شده است. پهنه‏بندی نیز در نرم‏افزار 3/9 ARC GIS برای خشک‏ترین سال طی دوره آماری و بر اساس بهترین نمایه انتخابی صورت گرفته است. برای انتخاب بهترین نمایه ها در مقیاس ماهانه و سالانه از سنجه کارآمد تقارن سال وقوع کمینه بارندگی با خشک‏سالی بسیار شدید در ایستگاه های منطقه استفاده ‏شده است. نتایج نشان داد در مقیاس ماهانه فقط نمایه SPI 6 و 12 ماهه برای پایش خشک‏سالی حتی در ماه های کم باران که با داده های صفر مواجه می‏شوند را داراست. در این مقیاس زمانی نمایه های استاتیک مثل RAI و DIقادر به تعیین شرایط واقعی خشک‏سالی نیستند؛ اما در مقیاس سالانه نمایه های RAI و DI در همه ایستگاه ها سال کمینه بارندگی را مطابق با خشک‏سالی بسیار شدید نشان داده بودند و به‏عنوان بهترین نمایه شناخته شدند. ضعیف‏ترین نمایه نیز متعلق به نیچه بود که توانایی تعیین شدت خشک‏سالی را در کل منطقه مطالعه شده نداشت. در مقایسه کارایی نمایه RAI و SPI نیز مشخص شد که نمایه RAI رخداد خشک‏سالی بسیار شدید را در همه منطقه نشان داده است، اما نمایه SPI در چند ایستگاه قادر به نمایش رده خشک‏سالی بسیار شدید طی دوره 30 ساله در منطقه ایران مرکزی نبوده است.