نقش واسطه ای مراجع درونی شغلی در ارتباط بین سلامت سازمانی و توسعه سرمایه انسانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سلامت سازمانی و سرمایه انسانی با نقش میانجی مراجع درونی شغلی انجام گرفته است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی، به روش مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل همه کارکنان دانشگاه ارومیه است که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 221 نفر برای مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش سه پرسشنامه استاندارد سلامت سازمانی، مراجع درونی شغلی و سرمایه انسانی به کار گرفته شد. داده های تحقیق پس از جمع آوری با نرم افزارهای آماری Amos و SPSS تحلیل شد. نتایج گویای آن است که سلامت سازمانی بر مراجع درونی شغلی اثر مثبت و معنادار می گذارد، مراجع درونی شغلی بر سرمایه انسانی اثر مثبت و معنادار می گذارد، و سلامت سازمانی از طریق مراجع درونی شغل بر سرمایه انسانی اثر مثبت و معنادار می گذارد. در نتیجه می توان بیان کرد با توجه به مولفه های سلامت سازمانی و مراجع درونی شغلی از سوی سازمان می توان شاهد توسعه سرمایه انسانی بود.