افزایش اتوآنتی بادی های طبیعی ضد گلبول قرمز در برخی اختلالات خونی

در سال های اخیر، به اتوآنتی بادی های طبیعی به عنوان فاکتورهای کلیدی در حفظ هموستاز بدن توجه ویژه ای شده است و هم چنین به عنوان نشانگرهای زیستی در بیماری های گوناگون مطرح شده اند. این پژوهش، برای نخستین بار، به منظور تعیین هویت اتوآنتی بادی های طبیعی بر علیه گلبول قرمز به دنبال برخی تغییرات هماتوپاتولوژیک در بیماران، در مقایسه با اهداکنندگان خون سالم انجام شد.

در این پژوهش بنیادی کاربردی، دو گروه از نمونه ها شامل 600 اهداکننده خون سالم و 324 بیمار که اختلالات هماتوپاتولوژیک نشان دادند، جمع آوری شدند. تمام نمونه ها به لحاظ اتوآنتی بادی های طبیعی غربالگری شدند اما تعیین هویت تنها در صورت واکنش مثبت انجام شد. نتایج با استفاده از آزمون دو جمله ای و با استفاده از نرم افزار 16 SPSS بررسی شدند.

اتوآنتی بادی های طبیعی در 6/8% از جمعیت سالم و 9/17% از جمعیت بیمار شناسایی شد که به عنوان واکنش مثبت در نظر گرفته شد. تنها 2 مورد از میان 30 نفر گروه سالم دارای اتوآنتی بادی، به عنوان یک مورد آنتی A1 و یک مورد آنتی P1 شناسایی شدند اما در میان گروه بیمار دارای اتو آنتی بادی، 19 مورد آنتی IH ، 1 مورد آنتی H ، 2 مورد آنتی I ، 2 مورد آنتی P1 و 6 مورد به صورت غیر قاطع شناسایی شدند.

تفاوت معناداری میان فراوانی واکنش اتوآنتی بادی های طبیعی بر علیه گلبول قرمز مشاهده شد(03/0 p=). به علاوه آنتی IH در بیماری های خونی افزایش می یابد.