اثربخشی روش آموزش دلسوزی به خود بر نگرش های ناکارآمد و کیفیت زندگی در افراد دارای نقص عضو با انفجار مین

نگرش های ناکارآمد و پایین بودن سطح کیفیت زندگی با بسیاری از اختلالات و مشکلات رفتاری مرتبط است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روش آموزش دلسوزی به خود بر نگرش های ناکارآمد و کیفیت زندگی در افراد مواجه شده با انفجار مین منجر به نقص عضو بود.
در این پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، در نیمه اول سال 1395، تعداد 40 نفر از مردانی که به دلیل مواجه شدن با انفجار مین منجر به نقص عضو تحت حمایت بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب بودند، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه 20نفری آزمایش و کنترل به تصادف جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه های نگرش های ناکارآمد و کیفیت زندگی بود. برای گروه آزمایش، آموزش متمرکز بر دلسوزی به مدت 8 جلسه، هر جلسه یک ساعت به مدت دو ماه برگزار شد، اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در مرحله پس آزمون بعد از کنترل اثر نمرات پیش آزمون، میانگین نمرات نگرش های ناکارآمد در گروه آزمایش به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل (0.01p<) و میانگین نمرات کیفیت زندگی و مولفه های آن به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (0.05p<).
آموزش متمرکز بر دلسوزی به خود در بهبود نگرش های ناکارآمد و کیفیت زندگی در افراد مواجه شده با انفجار مین منجر به نقص عضو موثر است.