تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عزت نفس جنسی، ناگویی خلقی و سازگاری زناشویی در همسران جانبازان

همسران جانبازان با مشکلات روان شناختی زناشویی و استرس روانی زیادی مواجه هستند که کیفیت زندگی آنها را کاهش می دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عزت نفس جنسی، ناگویی خلقی و سازگاری زناشویی همسران جانبازان بود.
در این پژوهش کاربردی از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در سال 1394، تعداد 40 نفر از همسران جانبازان شهر اراک به صورت دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (20 نفر برای هر گروه) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسش نامه هایی شاخص عزت نفس جنسی زنان، سازگاری زناشویی لاک- والاس و مقیاس ناگویی هیجانی استفاده شد. مداخله درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در 10 جلسه برایی گروه آزمایش برگزار شد، ولی برای گروه کنترل هیچ مداخله ای اعمال نشد و از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 23 و باا استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
پس از مداخله، میانگین نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در عزت نفس جنسی و سازگاری زناشویی افزایش و در ناگویی خلقی کاهش یافت که این تفاوت ها از لحاظ آماری معنی دار بود (0.001p<).
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش عزت نفس جنسی و سازگاری زناشویی و همچنین کاهش ناگویی خلقی همسران جانبازان موثر است.