اثر تلقیح جنینی آرژنین بر تغییرات مورفولوژی سرخرگ ششی، بطن راست و شش ها در آسیت القایی جوجه های گوشتی

به منظور بررسی اثرات تزریق آرژنین در روز پنجم جنینی بر تغییرات مورفولوژیکی ایجاد شده در سرخرگ ششی، بطن راست و شش ها در شرایط القاء آسیت دو آزمایش طراحی گردید. در آزمایش اول، 560 تخم مرغ قابل جوجه کشی به 7 گروه و هر گروه به چهار زیر گروه تقسیم شد. در روز پنجم جنینی mL 50/0 محلول آرژنین در نرمال سالین با غلظت صفر، 20، 40، 60، 80 و mg/mL 100 به زرده شش گروه تزریق شد. در20 روزگی، غلظت اکسید نیتریک و اندوتلین1 در سرخرگ ششی دو جنین از هر زیر گروه اندازه گیری شد. کمترین مقدار اندوتلین 1 (بافت mg100/ng35/13) و بیشترین غلظت اکسید نیتریک (بافت mg100/μM93/89) در گروه mg/mL 40 مشاهد شد (05/0>P). در آزمایش دوم، 300 تخم مرغ قابل جوجه کشی به دو گروه تقسیم شد و در روز پنجم جنینی به یک گروه محلول آرژنین با غلظت mg/mL 40 تزریق شد. بعد از هچ جوجه های نر از ماده جدا شدند. از 21 تا 48 روزگی، دمای سالن به °C 14-16 کاهش یافت و آسیت القا شد. اثر مستقل تزریق آرژنین تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد (6/17 در برابر 8/48درصد) اما اثر مستقل جنسیت بر تلفات ناشی از آسیت معنی دار نبود (05/0P>). اثرات مستقل تزریق آرژنین مساحت داخلی سرخرگ ششی را افزایش داد (47/3 دربرابر mm267/2). در تیمارهای بدون تزریق آرژنین نسبت به تزریق آرژنین، شکاف هایی در سطح سلولی لایه های شش ها مشاهده شد. تزریق آرژنین از طریق گشاد کردن سرخرگ ششی و حفظ لایه های طبیعی موجود در بافت شش ها تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد.