تاثیر کاربرد برگی پلی آمین ها بر ویژگی های رشدی، عمر گل جایی و میزان تنظیم کننده های رشد درونی گل رز رقم دولس ویتا

بهبود رشد و گلدهی با کاربرد پلی آمین ها در گیاهان مختلفی گزارش شده است. بنابراین در این پژوهش کاربرد برگی پلی آمین های برون زاد بر ویژگی های کمی، عمر گل جایی (Vase life)، میزان تنظیم کننده های رشد درونی و پلی آمین های درونی گل رز بررسی شد. بدین منظور، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با ده تیمار، سه تکرار و دو بوته در هر تکرار در یک گلخانه آبکشتی (هیدروپونیک) تجاری در شهر یاسوج انجام گرفت. تیمارها شامل محلول پاشی بوته ها با پوتریسین در غلظت های 1، 2 و 3 میلی مولار، اسپرمیدین در غلظت های 5/0، 1و 5/1 میلی مولار و اسپرمین در غلظت های 1، 2و 4 میلی مولار و شاهد (آب مقطر) بود. نتایج نشان داد، بیشترین و کمترین میزان ارتفاع و وزن شاخه به ترتیب در تیمارهای اسپرمیدین 5/1 میلی مولار و شاهد به دست آمد. کاربرد پلی آمین ها باعث افزایش عمر گل جایی شد به طوری که بیشترین عمر گل جایی به میزان شانزده روز در گیاهان تیمارشده با اسپرمین 1 میلی مولار مشاهده شد. بیشترین میزان غلظت ایندول استیک اسید، اسیدجیبرلیک و زاتین در برگ گیاهان محلول پاشی شده با غلظت 4میلی مولار اسپرمین مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان اسیدآبسایزیک در برگ گیاهان محلول پاشی شده با اسپرمیدین 5/1 میلی مولار به دست آمد. کاربرد پلی آمین های برون زاد باعث افزایش میزان پوتریسین و اسپرمیدین درونی برگ شد. نتایج کلی این پژوهش نشان داد که کاربرد اسپرمیدین در غلظت 5/1 میلی مولار و اسپرمین 4 میلی مولار برون زاد به دلیل افزایش غلظت مواد تنظیم کننده رشد و پلی آمین های درونی، باعث بهبود ویژگی های رویشی و افزایش عمر گل جایی گل رز رقم دولس ویتا شد.