مقایسه دو روش باززایی مستقیم و غیرمستقیم در تولید برگ های حاوی پایه جوانه در چغندرقند

چغندرقند یکی از گیاهان صنعتی مهم در ایران و جهان است. پایه جوانه روی برگ، از جمله مهم ترین ریزنمونه های مورد استفاده در تراریزش این گیاه است. به منظور مطالعه ی صفت برگ های حاوی پایه جوانه در محیط پایه موراشیک و اسکوگ (MS)به دو روش باززایی مستقیم و غیرمستقیم، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت. در روش باززایی مستقیم هورمون های بنزیل آدنین (BA) و نفتالین استیک اسید (NAA) هر یک به میزان 5/0 میلی گرم در لیتر و در روش باززایی غیرمستقیم هورمون های 2-4-D و کینتین (Kin)هر یک به میزان 0/5میلی گرم در لیتر، دو لاین چغندرقند SBSI-04) و (SBSI-02 و سه نوع ریزنمونه ی برگ پایه جوانه (جوانه انتهایی)، برگ و دمبرگ فاکتورهای مورد مقایسه در این آزمایش بودند. نتایج تجزیه واریانس این مطالعه نشان داد که لاین SBSI-02 با تفاوت معنی داری بیشترین باززایی را نشان داد. همچنین اثر نوع ریزنمونه، لاین و روش باززایی روی کارآیی باززایی ریزنمونه ها معنی داری (P≤0.01)بود. میزان کارآیی باززایی نیز تحت تاثیر اثرات معنی دار (P≤0.01) ریزنمونه × لاین قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد روش باززایی اثر معنی دار (P≤0.01) روی کارآیی باززایی داشت، اما بین دو روش باززایی مستقیم و غیرمستقیم اختلاف معنی داری وجود (P≤0.01)نداشت.